خدایی که شب و روز منتظر بازگشت بنده خود است.
سپاس تو را ای خالقِ چشم انتظارِ بازگشت مخلوقت، تا با مهربانی بخشش بنوازی. سپاس تو را ای دوستداری که تا دنیا باقیست، گنهکار شب را امید بخشش در روشنایی روز دادی و به عاصی روز، امید بخشش در تاریکی.
«إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ یَبْسُطُ یَدَهُ بِاللَّیْلِ لِیَتُوبَ مُسِیءُ النَّهَارِ، وَیَبْسُطُ یَدَهُ بِالنَّهَارِ لِیَتُوبَ مُسِیءُ اللَّیْلِ، حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا»
“خداوند دست خویش را به شب می گستراند تا توبه کسی را که در روز گناه نموده قبول نماید و دست خویش را به روز می گستراند تا توبه گنهکار شب را بپذیرد، تا آفتاب از مغرب طلوع کند.” صحیح مسلم
