دعاهاى ایّام هفته

عاهاى ایّام هفته

دعاهاى روزهاى هفته که از امام سجاد(علیه السلام) نقل شده در عین فشردگى بسیار پرمحتوا و آموزنده و پرارزش است که هر کس آن را بخواند و روح و جان خود را با آن هماهنگ سازد به یقین سعادتمند خواهد شد و استفاده از این دعاها را به همه ـ مخصوصاً جوانان ـ توصیه مى کنیم.(1)

دعاى روز شنبه

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

بِسْمِ اللهِ کَلِمَةِ الْمُعْتَصِمینَ، وَ مَقالَةِ الْمُتَحَرِّزینَ، وَ اَعُوذُ بِاللهِ مِنْ جَوْرِ

بنام خدا سخن پناهندگان و گفتار پناه جویان و پناه مى برم به خداوند از جور

الْجآئِرینَ، وَکَیْدِ الْحاسِدینَ، وَ بَغْىِ الظّالِمینَ(1)، وَ اَحْمَدُهُ فَوْقَ حَمْدِ

دعاهاى روزها (دعاهایى که روزانه خوانده مى شود و ساعت معیّنى ندارد)

دعاهاى روزها (دعاهایى که روزانه خوانده مى شود و ساعت معیّنى ندارد)

یاد خدا مایه بیدارى دل و آرامش روح و دورى شیطان و نجات از چنگال هواى نفس است لذا در روایات معصومین(علیهم السلام) دعاهاى متعدّد و پرمحتوایى براى توجّه قلبها به خدا براى هر روز وارد شده است. از جمله:
1ـ به سند معتبرى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: اگر مؤمنى در یک روز گرفتار گناهانى شود سپس از روى ندامت و پشیمانى به در خانه خدا رود و استغفار ذیل را بخواند خدا گناهان او را مى بخشد:

اَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ، بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ،

آمرزش خواهم از خدایى که معبودى جز او که زنده و پاینده است نیست پدیدآرنده آسمانها و زمین

ذُوالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَ اَنْ

و صاحب جلالت و بزرگوارى و از او خواهم که بر محمّد و آل او در

چگونگى انجام نماز شب

چگونگى انجام نماز شب

بجا آوردن نماز شب با آداب مخصوص چنین است:
وقتى انسان از خواب برمى خیزد براى خداوند سجده کند و خوب است در سجده و یا هنگام سر برداشتن از سجده بگوید:

الْحَمْدُلِلّهِ الَّذى اَحْیانى بَعْدَ ما اَماتَنى، وَ اِلَیْهِ النُّشُورُ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى رَدَّ

ستایش خاص خدایى است که مرا پس از آن که میراند زنده ام کرد و بسوى اوست رستاخیز ستایش خاص خدایى است که روحم را

عَلَىَّ رُوحى لاِحْمَدَهُ وَاَعْبُدَهُ.(1)

به من بازگرداند تا ستایش و پرستشش کنم.

و چون برخاست و ایستاد بگوید:

اَللّهُمَّ اَعِنّى عَلى هَوْلِ الْمُطَّلَعِ، وَ وَسِّعْ عَلَىَّ

اعمال سحرگاهان

اعمال سحرگاهان

براى این موضوع آداب و دعاهاى زیاد وارد شده که از آن جمله، این امور است:
1ـ امام صادق(علیه السلام) فرمود: وقتى کسى از شما از خواب برمى خیزد، بگوید:

سبْحانَ رَبِّ النَّبِییّنَ، وَ اِلهِ الْمُرْسَلینَ، وَ رَبِّ الْمُسْتَضْعَفینَ، وَالْحَمْدُ

منزه است پروردگار پیمبران و معبود رسولان و پروردگار ناتوان شمردگان ستایش

للهِ الَّذى یُحْیِى الْمَوْتى، وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ.

خدایى را که زنده کند مردگان را و او بر هر چیز تواناست.

آداب هنگام خواب

آداب هنگام خواب

سزاوار است هنگام خواب این امور رعایت شود:
1ـ با طهارت بخوابى.
2ـ از گناهان توبه نمایى.
3ـ قلب خویش را از فکر دنیا فارغ سازى.
4ـ سعى کن چنان باشى که حقِّ کسى در گردنت نباشد.
5ـ عازم باشى که براى نماز شب برخیزى، زیرا که افتخار مؤمن و زینت او در دنیا و آخرت، نماز در آخر شب است.
6ـ سوره «قل هو الله احد»(1) و «الهیکم التکاثر»(2) و «آیة الکرسى»(3) را مى خوانى.

اعمال مشترک صبح و شام

اعمال مشترک صبح و شام

1ـ در هر صبح و شام ذکر زیر را بگوید:
«سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُلِلّهِ وَلا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ أکْبَرُ» که مطابق بعضى از روایات(1) همان «الباقیات الصالحات» است که در قرآن آمده است: (وَ الْباقِیاتُ الصّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ...).(2)
2ـ امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر کس قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب، ده مرتبه بگوید:

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى وَ یُمیتُ، وَ یُمیتُ

معبودى نیست جز خداى یگانه که شریک ندارد فرمانروایى از آن اوست و ستایش خاص اوست، زنده مى کند و مى میراند و مى میراند

وَیُحْیى، وَ هُوَ حَىٌّ لایَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ

و زنده مى کند او زنده اى است که نمیرد هر چه هست به دست اوست و او بر هر چیز تواناست.

کفّاره گناهان آن روز او خواهد بود.(3)

اعمال مخصوص غروب و شامگاهان

اعمال مخصوص غروب و شامگاهان

1ـ قبل از هر چیز باید آماده حضور در مسجد و برگزارى نماز جماعت شد.
2ـ از امام باقر(علیه السلام) نقل شده است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به هنگام کمرنگ شدن آفتاب (هنگام غروب) این دعا را مى خواند:

اَمْسى ظُلْمى مُسْتَجیراً بِعَفْوِکَ، وَاَمْسَتْ ذُ نُوبى مُسْتَجیرَةً بِمَغْفِرَتِکَ،

شام کرد ستم و ظلم من که پناهنده به عفو توست و شام کرد گناهانم پناهنده به آمرزش تو

وَاَمْسى خَوْفى مُسْتَجیراً بِاَمْنِکَ، وَ اَمْسى ذُلّى مُسْتَجیراً بِعِزِّکَ، وَ اَمْسى

و شام کرد خواریم پناهنده به امنیّت تو و شام کرد ترسم پناهنده به عزّت تو و شام کرد

فَقْرى مُسْتَجیراً بِغِناکَ، وَ اَمْسى وَجْهِىَ الْبالِى الْفانى، مُسْتَجیراً بِوَجْهِکَ

اعمـال بیـن الطّـلوعین (مابین طلوع صبح و طلوع آفتاب)

اعمـال بیـن الطّـلوعین (مابین طلوع صبح و طلوع آفتاب)

یکى از اوقات بسیار شریف و گرانبها، بین الطّلوعین است و اخبار زیادى از اهل بیت عصمت(علیهم السلام) در فضیلت این وقت و در ارتباط با عبادت و ذکر و تسبیح خداوند در این مدّت از شب و روز وارد شده است; در بعضى از روایات از آن به یکى از دو ساعت غفلت تعبیر شده، چنانکه امام باقر(علیه السلام) مى فرماید: «ابلیس ملعون لشکریان خویش را در دو وقت: هنگام طلوع خورشید و غروب آن، پراکنده مى سازد، چراکه این دو ساعت، دو ساعت غفلت است».(1)
خواب در این ساعت نیز کراهت دارد. چرا که از امام باقر(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «خواب صبح، شوم و نامیمون است; روزى را دور مى سازد، رنگ صورت را زرد و متغیّر مى کند، خداوند متعال، روزى را بین الطّلوعین تقسیم مى کند، از خواب در این زمان بپرهیزید و بدانید که منّ و سلوى (دو غذاى لذیذى که براى بنى اسرائیل نازل مى شد) در این ساعت بر بنى اسرائیل فرود مى آمد».(2)