اندیشه
هرچیزی را صورتی است و حقیقتی که این صورت و حقیقت علیرغم داشتن شباهت بسیار از تفاوت زیادی برخوردارند. شما در زندگی خود به آسانی تفاوت آنها را تشخیص میدهید و با حقیقت و صورت یکسان مواجه نمیشوید، در این صورت دو مثال میزنم:
1- میوههایی را در نظر بگیرید که از سفال ساخته شده اند، با توجه به رنگ و شکل آنها به نظر بیننده چنین میآید که سیب، انار، پرتقال، انگور و موز هستند، اما صورت کجا و حقیقت کجا و کجا بود طعم و بوی این میوهها؟ اصلاً این میوهها کاربردی جز برای زینت یا مثالآوردن ندارند
توکل و اعتماد به خدا در امور زندگی، ویژگیای سودمند و اثربخش در مقابله با مشکلات، مقاومت در برابر یأس و نومیدی و مهار اضطراب و افسردگی است؛ نیز جایگاه بزرگی در دین دارد و یکی از بزرگترین لوازم ایمان بهشمار میآید. توکل در لغت به معنی واگذار کردن امری به شخص معتمد است، ازاین جهت که واگذارکننده خود را در انجام آن کار عاجز و ناتوان میببیند. (راغباصفهانی، مفردات: 531) به تعبیری دیگر توکل یعنی فرد با درک ضعف و ناداری خویش، به یک کاردانِ لایق اعتماد ورزد و امر خود را به او بسپارد. نگارندة قاموس قرآن، دربارة معنای توکل به نکتة جالبی اشاره میکند؛ او مینویسد: هر کاری که بهوجود میآید و هر بهرهای که از چیزی عاید میشود، مشروط به شرایط بیشمار و خارج از حصر است، حتی بدون اغراق، تهیة یک لقمة نان بستگی به تمام اجزای این جهان دارد. تنظیم این همه شرایط و مقدمات، از عهدة بشر خارج است و اگر خداوند آن شرایط و اسباب را فراهم نیاورد، هیچ نفعی عاید ما نخواهد شد و هیچ مقدمهای به نتیجه نخواهد رسید. پس خدا واقعاً بر هر چیز وکیل است، و همه کس و همه چیز را کارساز و مدبر، خداست. توکل به این معنا نیست که از کار و تلاش بازمانیم، بلکه باید پیوسته تلاش کنیم و در عین حال از خداوند بخواهیم که کارسازی کند و شرایط و اسباب را موافق مرام و مصلحت ما فراهم آورد. (قریشی، قاموس قرآن: 40)
توکل یعنی انسان همیشه به آنچه مقتضای حق است، عمل کند، و در این راه به خدا اعتماد کند، چون خداوند حامی و پشتیبان کسانی است که حامی و پشتیبان حق هستند. توکل تضمین الهی است برای کسی که همیشه حامی و پشتیبان حق است. جایگاه توکل توکل، منزل و مقامى است که سالکِ طریقِ حق براى رسیدن به یقین و باریافتن به پیشگاه محبوب حقیقی باید آن را بپیماید. بزرگان عرفان، توکل را نشأت گرفته از ایمان مىدانند و معتقدند شخص متوکل با پیمودن مقام توکل مىتواند به منزل «یقین» راه یابد و نهایتاً از مقام «یقین» بگذرد و به مقام «توحید» نایل شود. علامه ابنقیّم گفته است: توکل نیمی از دین و انابت نیم دیگر آن است. کمکخواستن از خدا و عبادت در دین بسیار مهم است؛ توکل کمکخواستن، و انابـت هـمـان عـبـادت اسـت |
حکم قربانی چیست؟
قربانی سنت موکده است اما در موارد زیر واجب می شود:
1- اینکه شخص به یکی از گوسفندانش و یا دیگر حیواناتی که صلاحیت قربانی را داشته باشند،اشاره کند و بگوید این قربانی من است .یا این را قربانی می کنم .
2- اینکه بگوید بر من نذر باشد که قربانی بدهم . در این دو حالت قربانی بر شخص واجب می شود که حتماً باید آن را ادا کند .
چه کسانی مو توانند قربانی بدهند؟
صـــــدای رحمـــان برای اهل ایمـــان (1)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ (سوره بقره ، آیه: 104)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! ( هنگامی که از پیامبر تقاضای دارید ) « رَاعِنَا » ( رعایتمان کن و ما را بپای)نگوئید: و(بلکه) بگوئید : « أُنظُرْنَا » ( بر ما نظر انداز ، وما را بنگر) (خوب) بشنوید و فقط برای کافران عذاب بسیاردردناکی است
مفهوم و معنی قربانی
از نظر معنای لغوی «قربانی» از لفظ «قربان» ماخوذ است. هر
آن چیزی که ذریعه و وسیله تقرب و نزدیکی به الله تعالی باشد آن را «قربانی» میگویند؛
آن چیز خواه ذبح حیوان باشد یا دیگر صدقات