آیا جایز است مردان فامیل به زنان و دختران فامیل و یا غیر فامیل دست بدهند ؟

در صحیح مسلم از ابی سعید خدری رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ الدُّنْیَا حُلْوَةٌ خَضِرَةٌ وَإِنَّ اللَّهَ مُسْتَخْلِفُکُمْ فِیهَا فَیَنْظُرُ کَیْفَ تَعْمَلُونَ فَاتَّقُوا الدُّنْیَا وَاتَّقُوا النِّسَاءَ فَإِنَّ أَوَّلَ فِتْنَةِ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَانَتْ فِی النِّسَاءِ» مسلم(2742).

یعنی: « دنیا شیرین و سرسبز است، و خداوند شما را در آن جانشین می کند و نگاه می کند که چگونه عمل می کنید، پس از دنیا بپرهیزید و از زنان بپرهیزید، همانا اولین فتنه بنی اسرائیل در زنان بود».

و اسامه ابن زید رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمود: «مَا تَرَکْتُ بَعْدِی فِتْنَةً أَضَرَّ عَلَی الرِّجَالِ مِنْ النِّسَاءِ» بخاری (5069)، و مسلم (2740، 2741).

یعنی: «زیان بارترین فتنه برای مردان زنان هستند».

قطعا دست دادن یا لمس عمدی یک زن نامحرم، حرام و گناه است و موجب فتنه خواهد شد و دلایل زیادی بر حرمت این عمل وارد شده است:

خداوند سبحان می فرماید: «وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَقُلُوبِهِنَّ» (سوره احزاب قسمتی از آیه 53).

یعنی: وهنگامی که چیزی از وسایل زندگی را به عنوان عاریه (امانت) از آنها (ازواج نبی) درخواست می کنید از پشت پرده بخواهید؛ این کار برای پاکی دلهای شما وآنها بهتر است.

قطعا این آیه برای تمامی زنان مومن نیز صدق می کند، پس اگر قرار باشد برای عاریت گرفتن چیزی از پشت پرده اقدام شود، قطعا دست دادن و لمس نمودن حکمش مشخص است؟!

و ابوهریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمود: «العَیْنَانِ زِنَاهُمَا النَّظَرُ، وَالأُذُنَانِ زِنَاهُمَا الاسْتِمَاعُ، وَاللِّسَانُ زِناهُ الکَلاَمُ، وَالیَدُ زِنَاهَا البَطْشُ، وَالرِّجْلُ زِنَاهَا الخُطَا». بخاری (6612،6243) مسلم (2657).

یعنی: چشم ها زنا می کنند و زنایشان نگاه کردن به نامحرم است، و زنای گوشها گوش دادن (به سخنان شهوت انگیز) است، و زنای زبان سخن گفتن (سخنان شهوت برانگیز) است، و زنای دست ها دست زدن (به نامحرم) است و زنای پاها رفتن (به سوی نامحرم به نیت سوء) است.

و در حدیث صحیح از پیامبر صلی الله علیه وسلم ثابت است که فرمود: « إِنِّی لَا أُصَافِحُ النِّسَاءَ» «من با زنان مصافحه نمی کنم» أحمد(6/357).

و عائشه رضی الله عنها می فرماید: « مَا مَسَّتْ یَدُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَدَ امْرَأَةٍ قَطُّ غَیْرَ أَنَّهُ یُبَایِعُهُنَّ بِالْکَلَامِ» بخاری (5288)، و مسلم (1866).

یعنی: «رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگز با زنی دست نداده، و از زنان به صورت زبانی بیعت گرفته است».

وقتی پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم – که برای تبلیغ دین او از نگاه کردن به زنان اجازه داده شده بود – با وجود این اجازه از جانب شارع حکیم، باز با آنها دست نمی داده حتی برای امر مهم بیعت؛ در آنصورت قطعا دست دادن با زنان برای غیر او به طریق اولی ممنوع است.

طبرانی در "المعجم الکبیر" از معقل ابن یسار رضی الله عنه روایت می کند که صلی الله علیه وسلم فرمود: «لأَنْ یُطْعَنَ فِی رَأْسِ أَحَدِکُمْ بِمِخْیَطٍ مِنْ حَدِیدٍ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ یَمَسَّ امْرَأَةً لا تَحِلُّ لَهُ» صحح ألبانی فی «الصحیحة» (1/447).

یعنی: «اگر در سر یکی از شما میخی آهنین فرو برده شود، بهتر است از آنکه زنی را لمس کنید که برایش حلال نیست».

باز طبرانی از ابی امامه رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمود: «لَان یَزْحَمُ رَجُلٌ خِنْزِیرًا مُتَلَطِّخًا بِطِینٍ، أَوْ حَمْأَةٍ خَیْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ یَزْحَمَ مَنْکِبِهِ مَنْکِبَ امْرَأَةٍ لا تَحِلُّ لَهُ» «الترغیب و الترهیب»3/26(2938).

یعنی: «اگر بدن کسی به خوکی که آغشته به خاک و گل و لجن است بخورد، بهتر از آن است که شانه اش به شانه زنی بخورد که برایش حلال نیست».

و این دلایل برای کسی که خواهان هدایت است و از قلب سلیمی برخوردار باشد کفایت می کند.

و البته لازم به ذکر است علاوه بر حرام بودن دست دادن با زنان نامحرم، باید گفته که الله متعال به مردها و زنان چنین امر می کند:

«قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَی لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ * وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَی جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَی عَوْرَاتِ النِّسَاء» (سوره نور قسمتی از آیه31).

یعنی: به مردان مؤمن بگو که چشمانشان را [از نگاه به نامحرم ] فرو پوشند و پاکدامنی ورزند این برایشان پاکیزه تر است. بی گمان خداوند از آنچه می کنند با خبر است. و به زنان ایمان دار بگو چشمای خود را از نگاه (نامحرمان) فرو گیرند و دامان خود را حفظ کنند وزینت خویش را- جزآن مقدار که نمایان است – آشکار ننمایند و (اطراف) روسری های خود را بر سینه خود بیفکنند (تا علاوه بر موی سر، گردن وسینه شان نیز پوشیده باشد) وزینت خودرا آشکار نسازند جز آنکه برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدرشوهرانشان یا پشرانشان یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرشان یازنان هم کیششان ویا کنیزانشان یا کودکانی که بر عورتهای زنان وقوف حاصل نکرده‏اند.