توکل و اعتماد به خدا در امور زندگی، ویژگیای سودمند و اثربخش در مقابله با مشکلات، مقاومت در برابر یأس و نومیدی و مهار اضطراب و افسردگی است؛ نیز جایگاه بزرگی در دین دارد و یکی از بزرگترین لوازم ایمان بهشمار میآید.
توکل و اعتماد به خدا در امور زندگی، ویژگیای سودمند و اثربخش در مقابله با مشکلات، مقاومت در برابر یأس و نومیدی و مهار اضطراب و افسردگی است؛ نیز جایگاه بزرگی در دین دارد و یکی از بزرگترین لوازم ایمان بهشمار میآید.
توکل و اعتماد به خدا در امور زندگی، ویژگیای سودمند و اثربخش در مقابله با مشکلات، مقاومت در برابر یأس و نومیدی و مهار اضطراب و افسردگی است؛ نیز جایگاه بزرگی در دین دارد و یکی از بزرگترین لوازم ایمان بهشمار میآید. توکل در لغت به معنی واگذار کردن امری به شخص معتمد است، ازاین جهت که واگذارکننده خود را در انجام آن کار عاجز و ناتوان میببیند. (راغباصفهانی، مفردات: 531) به تعبیری دیگر توکل یعنی فرد با درک ضعف و ناداری خویش، به یک کاردانِ لایق اعتماد ورزد و امر خود را به او بسپارد. نگارندة قاموس قرآن، دربارة معنای توکل به نکتة جالبی اشاره میکند؛ او مینویسد: هر کاری که بهوجود میآید و هر بهرهای که از چیزی عاید میشود، مشروط به شرایط بیشمار و خارج از حصر است، حتی بدون اغراق، تهیة یک لقمة نان بستگی به تمام اجزای این جهان دارد. تنظیم این همه شرایط و مقدمات، از عهدة بشر خارج است و اگر خداوند آن شرایط و اسباب را فراهم نیاورد، هیچ نفعی عاید ما نخواهد شد و هیچ مقدمهای به نتیجه نخواهد رسید. پس خدا واقعاً بر هر چیز وکیل است، و همه کس و همه چیز را کارساز و مدبر، خداست. توکل به این معنا نیست که از کار و تلاش بازمانیم، بلکه باید پیوسته تلاش کنیم و در عین حال از خداوند بخواهیم که کارسازی کند و شرایط و اسباب را موافق مرام و مصلحت ما فراهم آورد. (قریشی، قاموس قرآن: 40)
توکل یعنی انسان همیشه به آنچه مقتضای حق است، عمل کند، و در این راه به خدا اعتماد کند، چون خداوند حامی و پشتیبان کسانی است که حامی و پشتیبان حق هستند. توکل تضمین الهی است برای کسی که همیشه حامی و پشتیبان حق است. جایگاه توکل توکل، منزل و مقامى است که سالکِ طریقِ حق براى رسیدن به یقین و باریافتن به پیشگاه محبوب حقیقی باید آن را بپیماید. بزرگان عرفان، توکل را نشأت گرفته از ایمان مىدانند و معتقدند شخص متوکل با پیمودن مقام توکل مىتواند به منزل «یقین» راه یابد و نهایتاً از مقام «یقین» بگذرد و به مقام «توحید» نایل شود. علامه ابنقیّم گفته است: توکل نیمی از دین و انابت نیم دیگر آن است. کمکخواستن از خدا و عبادت در دین بسیار مهم است؛ توکل کمکخواستن، و انابـت هـمـان عـبـادت اسـت |