اعجاز گیاه

رویش و بالا آمدن گیاه از زمین و گل دادن گیاهان در چندین مورد از آیات قرآن مجید اشاره شده است.

و اینکه اشاره به بالا آمدن گیاهان از زمین بیشتر در آیه هایی است که در سوره های مکی می باشند جالب توجه می باشد. این اشاره به گیاهان فقط برای اشاره به تقدس خداوند نمی باشد بلکه این موضوع نه تنها در آیه هایی آمده است که مربوط به زنده شدن مجدد مردگان و ظهور قیامت می باشد بلکه در آیه هایی است که مردم را به داشتن دقت نظر در عباداتشان دعوت می کند. همچنین در آیه هایی آمده است که ادعای کافران را در مورد عدم توانایی خداوند در زنده کردن مردگان و میراندن زندگان و بیرون آوردن انسان های مرده از گورهایشان باطل می کند.

پدیده ای که چشمگیر می باشد و نیاز به بررسی و تفکر دارد ربط دادن زنده کردن مجدد انسان ها و خلقت گیاهان است که در چندین آیه به آن اشاره شده است.

بسیاری از آیه های قرآن ادعای اتحاد بین مبدا زندگی روی زمین و روند رویش گیاه و رشدشان دارد و اینکه زنده شدن مجدد مردگان نیز مانند آن می باشد. خدای بزرگ می فرماید: {وَمِنْ آیَاتِهِ أَنَّکَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِی أَحْیَاهَا لَمُحْیِی الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ}[ فصلت: 39] " و از نشانه های او آن است که تو می بینی زمین را خشک و افسرده ، پس چون فرستادیم بر آن آب، به جنبش در آید و برآید مانند خمیر مایه، به درستی که آنکه زنده کرد زمین را هرآینه زنده کننده مردگان است در آخرت، به درستی که او بر همه چیز توانا است."

قرآن مجید سرشار است از آیه هایی که مربوط به بالا آمدن گیاهان و ارتباط آن با زنده کردن مردگان می باشد و بیش از 30 آیه در 23 سوره ی مختلف به این موضوع اشاره می کنند.

اول اینکه: هر جا کلمه " أخرج" ( بیرون آوردن و رویاندن) با مشتقات آن که به این معنا است اشاره شده است.

بیشتر آیه هایی که بالا آمدن گیاهان و رشد آن ها را آیه های خداوند دانسته، زنده شدن مردگان را به این قضیه ربط داده است.

در این مطالعه ما آیه هایی را که کلمه "أخرج" ( رویاندن) یا مشتقات آن که در رابطه با گیاهان است را نشان می دهیم همچنین آیه هایی که احیا شدن زمین را به زنده شدن مردگان و احیا کردن مرده و میراندن زندگان است را بررسی می کنیم.

سپس تلاش می کنیم تا این را به آنچه ما آن را علم گیاهان و محیط می دانیم ربط دهیم.

ابتدا مشخص می کنیم که ما از کسانی نیستیم که خودشان را مسئول اثبات اعتبار کتاب خداوند( قادر مطلق ) می دانند زیرا علم ما خطا پذیر و ناقص است. اگرچه بینش ما به آیه های خداوند ما را تشویق به بیان کردن آن ها کرد